فهرست:
لوسمی لنفوبلاستیک حاد به سرعت ایجاد می شود، بنابراین درمان معمولاً چند روز پس از تشخیص شروع می شود.
مراحل درمان
درمان لوسمی لنفوبلاستیک حاد معمولاً در 3 مرحله انجام می شود.
مرحله 1 القای بهبودی (remission induction) است. هدف از القای بهبودی، کشتن سلول‌های سرطان خون در مغز استخوان، بازگرداندن تعادل سلول‌ها در خون و تسکین علائم است.
مرحله 2 تثبیت (consolidation) است. هدف از این کار، از بین بردن سلول های سرطان خون باقی مانده است.
مرحله 3 نگهدارده (maintenance) است. این مرحله شامل مصرف دوزهای منظم داروهای شیمی درمانی برای جلوگیری از عود لوسمی است.
القای بهبودی (remission induction)
مرحله القای بهبودی درمان در بیمارستان یا در یک مرکز تخصصی انجام می شود.
احتمالاً به تزریق خون منظم نیاز خواهید داشت زیرا خون شما حاوی سلول های خونی سالم کافی نیست.
شما همچنین در برابر عفونت آسیب پذیر خواهید بود، بنابراین مهم است که در یک محیط استریل باشید که بتوان سلامتی شما را به دقت کنترل کرد و هر گونه عفونتی را به سرعت درمان کرد.
آنتی بیوتیک ها نیز ممکن است برای کمک به جلوگیری از عفونت تجویز شوند.
شیمی درمانی
برای از بین بردن سلول های سرطان خون در مغز استخوان خود ، شیمی درمانی خواهید داشت. داروی شیمی درمانی معمول مورد استفاده متوترکسات نام دارد.
اگرچه این دارو به صورت قرص عرضه می شود، اما به صورت تزریقی نیز نیاز دارید.
برای سهولت تزریق، ممکن است یک لوله انعطاف پذیر در ورید قفسه سینه قرار گیرد که برای دادن دارو به شما استفاده می شود.
همچنین ممکن است داروی شیمی درمانی به مایعی که ستون فقرات شما را احاطه کرده و از آن محافظت می کند (مایع مغزی نخاعی) تزریق شود تا سلول های سرطان خون را که ممکن است به سیستم عصبی و مغز شما سرایت کرده باشد، بکشد. این دارو ها به روشی مشابه با پونکسیون کمری داده می شود.
پس از تزریق به ستون فقرات، باید چند ساعت صاف دراز بکشید و سر خود را کمی پایین تر از پاهای خود قرار دهید. ممکن است پس از آن سردرد یا حالت تهوع داشته باشید.
متوترکسات همچنین در بزرگسالان مبتلا به لوسمی لنفوبلاستیک حاد پس از درمان القاء بهبودی و قبل از مرحله ریشه کنی به صورت داخل وریدی داده می شود.
عوارض جانبی رایج شیمی درمانی عبارتند از:
- تهوع و استفراغ
- اسهال
- از دست دادن اشتها
- زخمهای دهان
- خستگی
- بثورات پوستی
- ناباروری
- ریزش مو
عوارض جانبی باید پس از پایان درمان بهتر شوند.
در مورد آنچه در طول شیمی درمانی اتفاق می افتد بیشتر بدانید .
استروئید درمانی
همچنین ممکن است به شما قرص یا تزریق استروئید (کورتیکواستروئید) برای کمک به بهبود اثربخشی شیمی درمانی داده شود.
درمان های هدفمند
اگر نوعی سرطان خون به نام لوسمی لنفوبلاستیک حاد کروموزوم فیلادلفیا مثبت دارید (که حدود 20 تا 30 درصد از افراد مبتلا به لوسمی لنفوبلاستیک حاد را تحت تاثیر قرار می دهد)، دارویی به نام ایماتینیب نیز به شما داده می شود.
ایماتینیب یک درمان هدفمند است که سیگنال‌های سلول‌های سرطانی را که باعث رشد و تکثیر می‌شوند، مسدود می‌کند. این کار سلول های سرطانی را از بین می برد.
ایماتینیب به صورت قرص عرضه می شود. عوارض جانبی معمولاً خفیف هستند و باید با گذشت زمان بهبود یابند.
این عوارض عبارتند از:
- تهوع و استفراغ
- تورم در صورت و ساق پا
- گرفتگی عضلات
- بثورات پوستی
- اسهال
بسته به اینکه چقدر به درمان پاسخ می دهید، مرحله القای بهبودی می تواند از 2 هفته تا چند ماه طول بکشد.
گاهی اوقات در صورت بهبود علائم، ممکن است بتوانید بیمارستان را ترک کرده و به صورت سرپایی درمان شوید.
اگر درمان‌های دیگر مؤثر نبود، سرطان شما عود کرد یا به نوع خاصی از لوسمی لنفوبلاستیک حاد مبتلا هستید، ممکن است درمان هدفمند دیگری به شما داده شود. 2 داروی جایگزین مورد استفاده عبارتند از:
- داساتینیب
- پوناتینیب
این داروها هم خانواده ایماتینیب بوده و عوارض جانبی مشابه ایماتینیب ایجاد می کنند.
تثبیت (consolidation)
هدف از درمان تثبیت این است که اطمینان حاصل شود که سلول های سرطان خون باقی مانده از بین می روند.
مرحله تثبیت شامل تزریق منظم داروی شیمی درمانی است.
این کار معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود، بنابراین مجبور نیستید در بیمارستان بمانید.
اما اگر علائم شما به طور ناگهانی بدتر شد یا دچار عفونت شدید، ممکن است به مدت کوتاهی در بیمارستان بستری شوید.
مرحله تثبیت چند ماه طول می کشد.
نگهدارنده (maintenance)
مرحله نگهدارنده مرحله دیگری برای کمک به اطمینان از عدم بازگشت لوسمی است.
این مرحله شامل مصرف دوزهای منظم داروی شیمی درمانی و همچنین انجام معاینات منظم برای نظارت بر درمان است.
مرحله نگهدارنده اغلب می تواند 2 سال طول بکشد.
سایر درمان ها
علاوه بر شیمی درمانی، استروئیدها و درمان های هدفمند، گاهی اوقات از درمان های دیگری نیز استفاده می شود.
رادیوتراپی
رادیوتراپی فرایندی است که در آن از دوزهای بالای اشعه کنترل شده برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود.
معمولاً در حالتی استفاده می شود که:
- لوسمی لنفوبلاستیک حاد به سیستم عصبی یا مغز گسترش یافته است
- بدن باید برای پیوند مغز استخوان آماده شود
عوارض جانبی رادیوتراپی عبارتند از:
- ریزش مو
- تهوع و استفراغ
- خستگی
این عوارض جانبی باید پس از پایان دوره رادیوتراپی شما از بین بروند.
پوست شما ممکن است تا چند ماه پس از پایان درمان به اثرات نور بسیار حساس باشد. اگر این اتفاق افتاد، برای چندین ماه از آفتاب گرفتن یا قرار گرفتن در معرض نور مصنوعی خورشید مانند تخت های آفتابگیر خودداری کنید.
بسیاری از کودکان خردسال که تحت درمان با رادیوتراپی قرار می گیرند، در دوران بلوغ رشد فیزیکی محدودی خواهند داشت .
تعداد کمی از افراد چندین سال پس از انجام رادیوتراپی دچار آب مروارید می شوند.
آب مروارید کدر شدن ساختار شفاف جلوی چشم (عدسی) است که می تواند دید شما را تار یا مبهم کند.
معمولاً با استفاده از جراحی آب مروارید می توان آن را با موفقیت درمان کرد .
پیوند سلول های بنیادی و مغز استخوان
اگر به شیمی درمانی پاسخ ندهید، پیوند سلول های بنیادی و مغز استخوان یک گزینه درمانی جایگزین است.
پیوند مغز استخوان و سلول‌های بنیادی معمولاً در صورتی موفقیت‌آمیزتر است که اهداکننده از نوع بافتی مشابه شما برخوردار باشد، بنابراین اهداکننده ایده‌آل معمولاً یک برادر یا خواهر است.
قبل از اینکه پیوند انجام شود، فردی که پیوند را دریافت می‌کند باید شیمی‌درمانی و پرتودرمانی با دوز بالا انجام دهد تا سلول‌های سرطانی بدن او را از بین برود.
این شرایط می تواند فشار زیادی بر بدن وارد کند، بنابراین پیوندها معمولاً زمانی موفقیت آمیز هستند که در موارد زیر انجام شوند:
- کودکان و جوانان
- افراد مسن که از سلامت خوبی برخوردارند
- وقتی اهداکننده مناسبی مانند برادر یا خواهر وجود دارد
تحقیقات اخیر نشان داده است که امکان پیوند سلول های بنیادی با شدت کاهش یافته برای افراد بالای 40 سال وجود دارد.
در این حالت قبل از پیوند از دوزهای کمتر از حد معمول شیمی درمانی و رادیوتراپی استفاده می شود که فشار کمتری به بدن وارد می کند.
ایمونوتراپی
ایمونوتراپی نوعی درمان است که در آن از داروهایی برای تشویق سیستم ایمنی بدن برای هدف قرار دادن و کشتن سلول های سرطانی استفاده می شود.
در صورت عدم پاسخ به درمان های دیگر یا بازگشت سرطان پس از درمان های دیگر، ایمونوتراپی ممکن است توصیه شود.
2 داروی ایمونوتراپی برای درمان لوسمی لنفوبلاستیک حاد استفاده می شود:
- بلیناتوموماب
- اینوتوزوماب اوزوگامایسین
این داروها به روش وریدی تزریق می شوند.
عوارض جانبی ایمونوتراپی عبارتند از:
- علائم شبیه آنفولانزا، مانند تب، لرز و درد عضلانی
- سرگیجه
- سردرد
- خون ریزی
- تهوع و استفراغ
ایمونوتراپی همچنین می تواند شما را در برابر عفونت آسیب پذیرتر کند. اگر به طور ناگهانی دچار احساس بیماری شدید داشتید، با تیم مراقبت خود صحبت کنید تا راهنمایی کنند.