فهرست:
اگر رینیت آلرژیک دارید، احتمال ابتلا به برخی عوارض وجود دارد.
گرفتگی یا آبریزش بینی می تواند منجر به مشکل در خواب، خواب آلودگی در طول روز، تحریک پذیری و مشکل در تمرکز شود.
رینیت آلرژیک همچنین می تواند علائم آسم را بدتر کند.
التهاب مرتبط با رینیت آلرژیک همچنین گاهی اوقات می تواند منجر به بیماری های دیگری مانند پولیپ بینی، سینوزیت و عفونت گوش میانی شود.
پولیپ بینی
پولیپ بینی تورم هایی گوشتی هستند که در پوشش داخلی بینی یا سینوس ها رشد می کنند.
آنها به دلیل التهاب مخاط بینی و گاهی اوقات در نتیجه رینیت ایجاد می شوند.
پولیپ های بینی در هنگام رشد به شکل قطره های اشک هستند و در صورت رشد کامل مانند انگور روی ساقه به نظر می رسند.
اندازه آنها متفاوت است و می توانند زرد، خاکستری یا صورتی باشند. آنها می توانند به تنهایی یا به صورت خوشه ای رشد کنند و معمولاً هر دو سوراخ بینی را تحت تأثیر قرار می دهند.
اگر پولیپ های بینی به اندازه کافی بزرگ شوند یا به صورت خوشه ای رشد کنند، می توانند در تنفس شما اختلال ایجاد کنند، حس بویایی شما را کاهش دهند و سینوس های شما را مسدود کنند که می تواند منجر به سینوزیت شود.
پولیپ های کوچک بینی را می توان با استفاده از اسپری های بینی کورتیکو‌استروئیدی کوچک کرد تا باعث ایجاد انسداد در بینی شما نشود. پولیپ های بزرگ ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند.
درباره درمان پولیپ بینی بیشتر بدانید
سینوزیت
سینوزیت یکی از عوارض شایع رینیت است. سینوزیت حالتی است که سینوس ها ملتهب یا عفونی می شوند.
سینوس ها به طور طبیعی ماده مخاطی تولید می کنند که معمولاً از طریق کانال های کوچک به بینی شما تخلیه می شود.
اما اگر این کانال‌های تخلیه ملتهب یا مسدود شده باشند (برای مثال به دلیل رینیت یا پولیپ بینی)، ماده مخاطی نمی‌تواند تخلیه شود و ممکن است عفونی شود.
علائم شایع سینوزیت عبارتند از:
- انسداد بینی، تنفس از طریق بینی را دشوار می کند
- آبریزش بینی
- چکه کردن ماده مخاطی از پشت بینی به سمت گلو
- کاهش حس بویایی یا چشایی
- احساس پری، فشار یا درد در صورت
- خرناس یا خر و پف در هنگام خواب
- اختلال خواب به علت انسداد موقت راه هوایی و قطع موقت جریان اکسیژن (آپنه انسدادی خواب)
مسکن‌هایی مانند استامینوفن، ایبوپروفن یا آسپرین می‌توانند به کاهش هر گونه درد و ناراحتی در صورت شما کمک کنند.
اما این داروها برای همه مناسب نیستند، بنابراین قبل از مصرف بروشور همراه آنها را بررسی کنید.
به عنوان مثال، کودکان زیر 16 سال نباید آسپرین مصرف کنند و ایبوپروفن برای افراد مبتلا به آسم یا سابقه زخم معده توصیه نمی شود. اگر مطمئن نیستید با پزشک یا داروساز صحبت کنید.
در صورت اضافه شدن باکتری به عفونت سینوس ها ممکن است آنتی بیوتیک نیز توصیه شود.
اگر سینوزیت طولانی مدت دارید، ممکن است به جراحی برای بهبود تخلیه سینوس های شما نیاز باشد.
در مورد درمان سینوزیت بیشتر بدانید
عفونت گوش میانی
عفونت گوش میانی نیز می تواند به عنوان عارضه مشکلات بینی، از جمله رینیت آلرژیک ایجاد شود.
اگر رینیت باعث ایجاد مشکل در شیپور استاش شود که پشت بینی و گوش میانی را به هم متصل می کند، عفونت گوش میانی ممکن است رخ دهد.
اگر این لوله (شیپور استاش) به درستی کار نکند، مایع در گوش میانی پشت پرده گوش جمع شده و عفونی می شود.
همچنین احتمال انتشار عفونت در پشت بینی از طریق شیپور استاش به گوش وجود دارد.
علائم اصلی عفونت گوش میانی عبارتند از:
عفونت گوش اغلب در عرض چند روز برطرف می شود، اما می توان از استامینوفن یا ایبوپروفن برای کاهش تب و درد استفاده کرد.
همچنین در صورت تداوم علائم یا شدید بودن علائم ممکن است آنتی بیوتیک نیز تجویز شود.