اعتیاد به الکل (سوء مصرف الکل) – درمان

فهرست:


گزینه های درمانی برای سوء مصرف الکل به میزان مصرف الکل شما و اینکه آیا هدف شما کاهش نسبی در نوشیدن الکل است (اعتدال) یا ترک کامل آن (پرهیز) بستگی دارد.

مداخله مختصر

اگر نگران نوشیدن الکل خود هستید یا دچار حادثه یا آسیب ناشی از الکل شده اید، ممکن است یک  جلسه مشاوره کوتاه که به عنوان مداخله مختصر شناخته می شود، به شما پیشنهاد شود.

یک مداخله کوتاه حدود 5 تا 10 دقیقه طول می کشد و خطرات مرتبط با الگوی نوشیدن شما، توصیه هایی در مورد کاهش میزان نوشیدنی، شبکه های حمایت از الکلی که در دسترس شما است، و هر گونه مسائل احساسی در مورد مصرف الکل شما را پوشش می دهد.

ممکن است توصیه شود که یک “دفتر یادداشت نوشیدن” داشته باشید تا بتوانید تعداد واحدهای الکلی که در هفته می نوشید را ثبت کنید. همچنین ممکن است نکاتی در مورد مصرف الکل اجتماعی به شما داده شود، مانند جایگزینی نوشابه های گازدار با نوشیدنی های الکلی زمانی که با دوستانتان بیرون هستید.

اعتدال در مقابل پرهیز

اعتدال (کاهش مصرف) یا پرهیز (ترک کامل مصرف) دو گزینه درمانی برای شما در شرایط زیر هستند:

  • اگر به طور منظم بیش از 14 واحد در هفته الکل می نوشید
  • تجربه مشکلات سلامتی که مستقیماً با الکل مرتبط است دارید
  • بدون مصرف الکل قادر به انجام فعالیت های روزمره خود نیستید

قطع کامل الکل (پرهیز) فواید سلامتی بیشتری خواهد داشت. با این حال، اعتدال اغلب یک هدف واقعی تر، یا حداقل اولین قدم در راه پرهیز است.

در نهایت، انتخاب با شماست، اما شرایطی وجود دارد که پرهیز کامل به شدت توصیه می شود، از جمله اگر شما:

در صورتی که قبلاً تجربه اعتدال ناموفق داشته اید نیز ممکن است پرهیز کامل توصیه شود.

اگر اعتدال را انتخاب کنید، احتمالاً از شما خواسته می شود در جلسات مشاوره بیشتر شرکت کنید تا پیشرفت شما ارزیابی شود و در صورت نیاز، درمان و مشاوره بیشتر ارائه شود.

همچنین ممکن است به طور منظم آزمایش خون انجام دهید تا سلامت کبد شما به دقت کنترل شود.

سم زدایی و علائم ترک

اگر برای عملکرد نرمال روزمره خود به الکل وابسته هستید، توصیه می شود برای مدیریت ترک خود به دنبال مشاوره پزشکی باشید.

ممکن است برای برخی از افراد برای کمک به ترک کامل الکل دارو تجویز شود. همچنین می‌توانید در گروه‌های خودیاری شرکت کنید، مشاوره‌های گسترده دریافت کنید، یا از روش های روان درمانی مانند روان درمانی شناختی رفتاری (CBT) استفاده کنید.

سم زدایی

روش انجام و مکان شما برای سم زدایی توسط سطح وابستگی شما به الکل تعیین می شود. در موارد خفیف، می توانید در خانه و بدون استفاده از دارو سم زدایی کنید زیرا علائم ترک شما نیز خفیف خواهد بود.

اگر مصرف الکل شما زیاد است (بیش از 20 واحد در روز) یا قبلاً علائم ترک را تجربه کرده اید، ممکن است در خانه و با دارو برای کمک به کاهش علائم ترک سم زدایی کنید. معمولاً برای این منظور از داروی آرام بخشی به نام کلردیازپوکساید استفاده می شود.

اگر وابستگی شما شدید است، ممکن است لازم باشد برای سم زدایی به بیمارستان یا کلینیک بروید. چرا که علائم ترک نیز شدید خواهد بود و احتمالاً نیاز به درمان تخصصی دارد.

علائم ترک

علائم ترک شما در 48 ساعت اول در بدترین حالت خود خواهند بود. پس از آن این علایم باید به تدریج شروع به بهبود کنند زیرا بدن شما شروع به تطبیق با عدم الکل می کند. این زمان معمولاً از روز سوم تا هفتم پس از آخرین نوشیدنی شما طول می کشد.

همچنین متوجه خواهید شد که خواب شما مختل شده است. ممکن است چندین بار در طول شب از خواب بیدار شوید یا در خوابیدن دچار مشکل شوید. این قابل انتظار است و الگوی خواب شما ظرف یک ماه به حالت عادی خود باز خواهد گشت.

در طول سم زدایی، مطمئن شوید که مقدار زیادی مایعات (حدود 3 لیتر در روز) مصرف می کنید. با این حال، از نوشیدن مقادیر زیاد نوشیدنی های کافئین دار، از جمله چای و قهوه خودداری کنید، زیرا می توانند مشکلات خواب شما را بدتر کرده و باعث ایجاد احساس اضطراب شوند. آب، شربت یا آب میوه انتخاب های بهتری هستند.

سعی کنید وعده های غذایی منظم بخورید، حتی اگر احساس گرسنگی نمی کنید. اشتهای شما به تدریج باز خواهد گشت.

اگر دارویی برای کمک به کاهش علائم ترک مصرف می کنید، نباید رانندگی کنید. این احتمال وجود دارد که دارو باعث ایجاد احساس خواب آلودگی شود. داروی خود را فقط طبق دستور مصرف کنید.

سم زدایی می تواند یک دوره زمانی استرس زا باشد. راه هایی که می توانید برای کاهش استرس امتحان کنید شامل کتاب خواندن، گوش دادن به موسیقی، پیاده روی و دوش گرفتن است. درباره مدیریت استرس بیشتر بخوانید.

اگر در خانه سم زدایی می کنید، مرتباً با پزشک خود در ارتباط باشید.

ترک الکل اولین گام مهم برای غلبه بر مشکلات مرتبط با الکل است. با این حال، ترک به خودی خود یک درمان موثر نیست. برای از بین بردن کامل مشکلات مرتبط به الکل بعد از ترک نیز به درمان و پشتیبانی نیاز خواهید داشت.

دارو درمانی برای ترک وابستگی به الکل

تعدادی از داروها توسط موسسه ملی بهداشت و مراقبت عالی بریتانیا برای درمان سوء مصرف الکل توصیه می شود. این داروها شامل موارد زیر هستند:

  • آکامپروسات (acamprosate)
  • دی سولفیرام (disulfiram)
  • نالترکسون (naltrexone)
  • نالمفن (nalmefene)

آکامپروسات (Acamprosate)

Acamprosate برای کمک به جلوگیری از عود در افرادی که با موفقیت الکل را ترک نموده اند استفاده می شود. این دارو معمولاً همراه با مشاوره برای کاهش ولع مصرف مصرف مجدد الکل استفاده می شود.

آکامپروسات با تأثیر بر سطح یک ماده شیمیایی در مغز به نام گاما آمینو بوتیریک اسید (GABA) عمل می کند. تصور می شود که GABA تا حدی مسئول القای ولع مصرف الکل است.

اگر برای شما آکامپروسات تجویز شده است، دوره درمانی معمولاً به محض شروع ترک الکل شروع می شود و می تواند تا 6 ماه ادامه یابد.

دی سولفیرام (Disulfiram)

دی سولفیرام برای کاهش احتمال عود و بازگشت به نوشیدن الکل استفاده می شود.

دی سولفیرام با ایجاد واکنش های فیزیکی ناخوشایند در صورت مصرف الکل، شما را از نوشیدن باز می دارد. این موارد عبارتند از:

  • حالت تهوع
  • درد قفسه سینه
  • استفراغ
  • سرگیجه

علاوه بر نوشیدنی های الکلی، مهم است که از تمام منابع حاوی الکل خودداری کنید زیرا در صورت مصرف دی سولفیرام ممکن است باعث واکنش ناخوشایند شوند. محصولاتی که ممکن است حاوی الکل باشند عبارتند از:

  • افتر شیو ها (محلول های پس از اصلاح)
  • برخی از دهانشویه ها
  • برخی از سرکه ها
  • عطر و ادکلن

همچنین باید سعی کنید از موادی که بخار الکلی تولید می کنند مانند رقیق کننده های رنگ و حلال ها اجتناب کنید.

اگر به مدت یک هفته پس از پایان مصرف دی سولفیرام با الکل تماس پیدا کنید، واکنش های ناخوشایندی را تجربه خواهید کرد، بنابراین مهم است که در این مدت نیز از مواد حاوی الکل دوری کنید.

هنگام مصرف دی سولفیرام، در 2 ماه اول هر 2 هفته یک بار و در 4 ماه بعدی هر ماه توسط پزشک خود معاینه خواهید شد.

نالترکسون (Naltrexone)

نالترکسون می تواند برای جلوگیری از عود یا محدود کردن مقدار الکل مصرفی استفاده شود. 

این دارو با مسدود کردن گیرنده های مواد افیونی در بدن عمل می کند و اثرات الکل را متوقف می کند. معمولاً در ترکیب با سایر داروها یا مشاوره استفاده می شود.

اگر نالترکسون تجویز شود، باید آگاه باشید که این دارو اثر مسکن های حاوی مواد افیونی از جمله مورفین و کدئین را نیز متوقف می کند.

اگر در حین مصرف نالترکسون احساس ناراحتی کردید، فورا مصرف آن را قطع کنید و از پزشک خود راهنمایی بگیرید.

یک دوره درمانی نالترکسون می تواند تا 6 ماه طول بکشد، اگرچه گاهی اوقات ممکن است طولانی تر شود.

قبل از تجویز هر یک از این داروها، یک ارزیابی کامل پزشکی از جمله آزمایش خون برای شما انجام شود.

نالمفن (Nalmefene)

نالمفن ممکن است برای جلوگیری از عود یا محدود کردن مقدار الکلی که یک فرد می‌نوشد استفاده شود.

این دارو با مسدود کردن گیرنده های مواد افیونی در مغز عمل می کند که میل به الکل را کاهش می دهد.

اگر ارزیابی اولیه را انجام داده باشید، و موارد زیر را داشته باشید، ممکن است نالمفن به عنوان یک درمان احتمالی برای وابستگی به الکل توصیه شود:

  • شما هنوز بیش از 7.5 واحد در روز (برای مردان) یا بیش از 5 واحد در روز (برای زنان) الکل می نوشید.
  • هیچ علائم ترک فیزیکی ندارید
  • نمی خواهید بلافاصله نوشیدن الکل را ترک یا به ترک کامل برسید

نالمفن را فقط در صورتی باید مصرف کرد که برای کمک به کاهش مصرف الکل و ادامه درمان، حمایت دریافت می‌کنید.

درمان وابستگی به الکل

گروه های خودیاری

بسیاری از افرادی که مشکلات وابستگی به الکل دارند شرکت در گروه های خودیاری مانند الکلی های گمنام (AA) را مفید می دانند .

یکی از باورهای اصلی پشت AA این است که وابستگی به الکل یک بیماری طولانی مدت و پیشرونده است و پرهیز کامل تنها راه حل است.

طرح درمانی ارائه شده توسط AA بر اساس یک برنامه 12 مرحله ای طراحی شده است که به شما کمک می کند بر اعتیاد خود غلبه کنید.

این مراحل شامل اعتراف به اینکه در مقابل الکل ناتوان هستید و زندگی شما غیرقابل کنترل شده است، اعتراف به اشتباه بودن رفتارتان و در صورت امکان، جبران خسارت افرادی است که به آنها آسیب رسانده اید.

درباره 12 مرحله الکلی های گمنام و حمایت از الکل بیشتر بخوانید   .

تسهیل درمانی 12 مرحله ای

تسهیل درمانی 12 مرحله ای بر اساس برنامه ابداع شده توسط AA است. با این تفاوت که شما مراحل را به صورت تک به تک با یک مشاور و نه به صورت گروهی انجام می دهید.

اگر احساس ناراحتی یا عدم تمایل به بحث در مورد مشکلات خود در یک محیط گروهی دارید، تسهیل درمانی 12 مرحله ای ممکن است گزینه درمانی ترجیحی شما باشد.

روان درمانی شناختی رفتاری (CBT)

درمان شناختی رفتاری (CBT) یک درمان گفتاری است که از رویکرد حل مسئله برای وابستگی به الکل استفاده می کند.

این رویکرد شامل شناسایی افکار و باورهای غیرمفید و غیرواقعی است که ممکن است در وابستگی شما به الکل نقش داشته باشند، مانند:

  • “من نمی توانم بدون الکل آرامش داشته باشم.”
  • “دوستانم اگر هوشیار بودم مرا خسته کننده می دانستند.”
  • “فقط نوشیدن یک لیوان نمی تواند ضرری داشته باشد.”

هنگامی که این افکار و باورها شناسایی شدند، تشویق خواهید شد که رفتار خود را بر اساس افکار واقعی تر و مفیدتر انتخاب کنید، مانند:

  • بسیاری از مردم بدون الکل اوقات خوبی را سپری می کنند و من هم می توانم یکی از آنها باشم.
  • “دوستانم مرا به خاطر شخصیتم دوست دارند، نه برای مشروب خوردن.”
  • “من می دانم در صورتی که شروع به نوشیدن کنم نمی توانم ادامه ندهم”

CBT همچنین به شما کمک می‌کند تا محرک‌هایی را که می‌توانند باعث نوشیدن شما شوند، شناسایی کنید، مانند:

  • فشار
  • اضطراب اجتماعی
  • قرار گرفتن در محیط های “پرخطر” مانند میخانه ها، کلاب ها و جمع های دوستان مصرف کننده الکل

درمانگر CBT شما به شما می آموزد که چگونه از محرک های خاص اجتناب کنید و به طور موثر با آن هایی که اجتناب ناپذیر هستند کنار بیایید.

خانواده درمانی

وابستگی به الکل فقط روی یک فرد تأثیر نمی گذارد و می تواند کل خانواده را نیز تحت تأثیر قرار دهد. خانواده درمانی به اعضای خانواده این فرصت را می دهد که:

  • با ماهیت وابستگی به الکل آشنا شوند
  • از عضوی از خانواده که سعی در ترک مصرف الکل دارد حمایت کنند

پشتیبانی نیز برای اعضای خانواده به تنهایی در دسترس است. زندگی با کسی که از الکل سوء استفاده می کند می تواند استرس زا باشد، بنابراین دریافت حمایت اغلب می تواند بسیار مفید باشد.

تعدادی ارائه دهنده خدمات تخصصی مرتبط با الکل وجود دارند که از بستگان و دوستان افراد دارای وابستگی به الکل کمک و حمایت می کنند.

به عنوان مثال در بریتانیا، الآنون سازمانی وابسته به AA است که به بستگان و دوستان فرد الکلی کمک و پشتیبانی می رساند. 

درباره انواع مختلف روان درمانی بیشتر بخوانید .

دفتر یادداشت نوشیدن الکل

اگر قصد دارید مصرف الکل خود را تعدیل کنید، ممکن است از شما خواسته شود که یک “دفتر یادداشت نوشیدن” داشته باشید.

در این دفتر یادداشت به صورت روزانه موارد زیر را یادداشت کنید:

  • تمام نوشیدنی های الکلی که مصرف کرده اید
  • ساعت مصرف آن ها
  • جایی که در آن الکل مصرف کرده اید
  • تعداد واحد الکل نوشیده شده – می توانید از ماشین حساب واحد Alcohol Change UK استفاده کنید

این کار به شما اطلاعات خوبی از میزان مصرف الکل، موقعیت هایی که در آن می نوشید و نیز چگونگی شروع به کاهش مصرف الکل، می دهد

قبلی >
مخاطرات
پیمایش به بالا
به بالای صفحه بردن