شوک آنافیلاکسی

فهرست:

شوک آنافیلاکسی یک واکنش شدید و بالقوه تهدید کننده زندگی به یک محرک است. این محرک برای مثال می تواند یک آلرژی باشد.

شوک آنافیلاکسی معمولاً به طور ناگهانی ایجاد می شود و خیلی سریع بدتر می شود.

علائم عبارتند از:

همچنین ممکن است علائم آلرژی دیگری نیز وجود داشته باشد، از جمله بثورات خارش دار و برجسته (کهیر). تهوع و استفراغ؛ تورم (آنژیوادم) یا درد شکم.

شوک آنافیلاکسی یک اورژانس پزشکی است. اگر به سرعت درمان نشود می تواند بسیار جدی باشد.

اگر کسی علائم شوک آنافیلاکسی را دارد:

اگر فرد آمپول آدرنالین دارد، آمپول را به او تزریق کنید – اما ابتدا مطمئن شوید که می دانید چگونه از این آمپول به درستی استفاده کنید.
فوراً با 115 برای درخواست آمبولانس تماس بگیرید (حتی اگر حال فرد بهتر شده باشد) – در هنگام تماس با اورژانس به اپراتور بگویید که فکر می کنید فرد دچار آنافیلاکسی شده است.
در صورت امکان عامل محرک آنافیلاکسی را از فرد دور کنید – برای مثال، نیش حشرات گیر کرده در پوست را با دقت بردارید.
فرد را به پشت بخوابانید و پاهایش را بالا بیاورید – مگر اینکه تنفسش مشکل داشته باشد و برای نفس کشیدن نیاز به نشستن داشته باشد. اگر فرد مورد نظر باردار است، او را به روی پهلوی چپ بخوابانید.
اگر علائم بهبود نیافتند و آمپول آدرنالین دوم در دسترس بود، پس از 5 دقیقه یک تزریق دیگر انجام دهید.

اگر واکنش آنافیلاکسی دارید، تا جایی که برای شما مقدور است می‌توانید مراحل بالا را برای خودتان انجام دهید.

برای مشاوره بیشتر در مورد استفاده از آمپول های خودکار آدرنالین و پوزیشن دهی دست به بیمار، نحوه درمان آنافیلاکسی را بخوانید.

آنافیلاکسی نتیجه واکنش بیش از حد سیستم ایمنی به یک محرک است.

این محرک اغلب چیزی است که شما به آن حساسیت دارید، اما همیشه اینطور نیست و ممکن است به محرک مذکور هیچ حساسیتی نداشته باشید.

محرک های رایج آنافیلاکسی عبارتند از:

غذاها – از جمله آجیل ها، شیر، ماهی، صدف، تخم مرغ و برخی میوه ها
داروها – از جمله برخی از آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند آسپرین، ایبوپروفن یا ژلوفن
نیش حشرات – به ویژه نیش زنبور
بیهوشی عمومی
مواد حاجب (کنتراست) رادیولوژی – رنگ هایی که در برخی تصویر برداری های پزشکی استفاده می شوند تا به نواحی خاصی از بدن اختلاف رنگ بدهد تا در اسکن های پزشکی بهتر دیده شوند، این رنگ ها به شکل خوراکی یا تزریقی وارد بدن شما می شوند
لاتکس – نوعی لاستیک که در برخی از دستکش‌ها و کاندوم‌ها یافت می‌شود

در برخی از موارد شوک آنافیلاکسی، هیچ محرک آشکاری وجود ندارد. این حالت به آنافیلاکسی ایدیوپاتیک معروف است.

اگر آلرژی جدی دارید یا قبلا آنافیلاکسی را تجربه کرده اید، مهم است که سعی کنید از ابتلای مجدد به آنافیلاکسی جلوگیری کنید.

موارد زیر می تواند به پیشگیری از حملات آنافیلاکسی کمک کند:

محرک های آلرژی خود را به طور دقیق بررسی کنید – ممکن است برای بررسی آلرژی و حساسیت به کلینیک آلرژی ارجاع داده شوید تا هر چیزی که ممکن است باعث آنافیلاکسی شود را بررسی کنید
تا حد امکان از محرک‌ها اجتناب کنید – برای مثال، اگر حساسیت غذایی دارید، هنگام خرید غذا یا بیرون غذا خوردن مراقب باشید
2 آمپول خودکار آدرنالین را همیشه همراه خود داشته باشید – هر زمان که فکر می کنید ممکن است آنافیلاکسی را تجربه کنید، یک آمپول به خودتان تزریق کنید، حتی اگر کاملا مطمئن نیستید

< بعدی
درمان